บทที่ 50 ข้าหาใช่ลูกไม่มีพ่ออย่างเช่นที่พวกเจ้าว่า

หลังจากที่ฮั่นไคร้องไห้ไม่ยอมให้เซียวหลางกลับบ้านตระกูลหยาง ทำให้เขาต้องนอนที่บ้านของเพ่ยอิง เพ่ยอิงเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดีจึงทำได้แค่ยอมนอนร่วมห้องกับเซียวหลาง

ฮั่นไคคิดว่าตัวเองเป็นคนที่มีความสุขมากวันนี้ ข้างซ้ายเขามีท่านพ่อข้างขวาเขามีท่านแม่นอนขนาบข้าง ตลอดทั้งคืนเขานอนอยู่ในอ้อมกอดของท่านพ่อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ